Prayer for justice, joy and peace

 

Vrijdag 21 september. Gewapend met de poster van Bulungi  en een paar  zonnebloemen (want er is gevraagd of iedereen een bloem mee wil nemen) sta ik om 11 uur bij de Lebuinuskerk voor de viering met Desmond Tutu.  Als de poster hangt zoek ik een plekje in de kerk. Gelukkig is het nog niet heel druk zodat Roosmarijn bij me kan zitten. Het is - nu het nog ruim meer dan een uur duurt voor de viering begint - gezellig in de kerk: er zijn veel bekenden.

Om kwart voor 12 zit de zijbeuk nog niet vol: zouden de berichten dat er heel veel belangstelling is voor de viering mensen zo hebben afgeschrikt dat velen ervan hebben afgezien om te komen?

Gelukkig is dat niet zo: een half uur later is de kerk afgeladen. Zo hoort het.

Het is bijna half een; de fotografen staan op een kluitje klaar om een eerste plaatje van de aartsbisschop te schieten. Dat is ze vast niet gelukt; hij komt binnen te midden van een grote groep mensen en is zo klein, dat je hem bijna over het hoofd ziet!

 

Het altaar is vol: met vertegenwoordigers van de Katholieke kerk, de Protestantse kerk, de Islam, het Jodendom en de Humanistische stroming. En niet te vergeten natuurlijk de man waar het vandaag allemaal omdraait: aartsbisschop Desmond Tutu. Zijn openingsgebed zegt alles wat hij uitstraalt: met al onze verschillen is er zo veel om te delen en te vieren!

 

 

Here, in this house,
we have come
with all our differences,
seeking
common ground.
Let us take time
for each other,
for there is so much
to share and celebrate!

De Kameroense Barbara Gwanmesia zingt ‘How great thy art’. Wát een stem en wát een expressie. Dat kan alleen een Afrikaanse!

 

De vertegenwoordigers van de vier grote religies en het humanisme zingen over en verhalen van gerechtigheid, vreugde en vrede. Vier geloofsovertuigingen, vier windstreken: Desmond Tutu brengt ze samen.

 

Waarom kunnen wij dat hier in de kerk met 1200 mensen wel in grote eensgezindheid en kunnen we dat niet overal op de wereld?

 

Meer foto's.