donderdag 30 april 2009

Verbijsterd…

Ik heb Roosmarijn naar het station gebracht. Ze gaat, samen met Renate en een heel stel anderen Koninginnedag vieren in Amsterdam.
Als ik terug ben zitten Merette en René voor de tv te kijken naar de Koninklijke familie in Apeldoorn.
Merette geniet en haalt herinneringen op. Want toen koningin Beatrix een aantal jaren geleden in Deventer was stonden wij met de neus vooraan in het rolstoelvak. Een hand van en een praatje met de koningin, Máxima die met Merettes tekening later op tv te zien is (en ook op een foto die ik heb gemaakt, maar het moment van overhandigen heb ik gemist) en (en voor wie zich die enorm verregende dag nog voor de geest kan halen) al weer op weg naar huis voordat het echt begon te hozen.
Ik heb Oranjetompoucen gehaald en dat vindt Merette wel het toppunt van feest.
Ze hangt gezellig op de bank en geniet van het vrolijke schouwspel op de tv.
En dan…een klein, zwart autootje. Dwars door het publiek. Schrik en ongeloof. We zien mensen gereanimeerd worden en realiseren ons: dit is goed fout.
Ik zet de tv op een andere zender: niet alles is geschikt voor Merettes ogen.
Ik zet boven de tv aan en René wandelt heen en weer tussen mijn kamer en de woonkamer. Beneden luistert hij naar de radio, boven pikt hij wat tv-beelden mee. Merette kijkt inmiddels ‘lekker’ naar haar favoriete cartoonzender en gaat ‘gewoon’ om half een eten. Zo hoort het.
Ik bel even naar de meiden in Amsterdam. Daar is het volop feest, maar ik druk ze op het hart de stemming in de gaten te houden. Ik wil er niet aan denken dat het een aanslag is, maar het is bijna onmogelijk dat het een ongeluk zou kunnen zijn. Ze beloven me meteen naar huis te komen als het niet gezellig is of dreigt te worden. Verder storten ze zich voorlopig toch maar in het feestgedruis.
Als ik de laatste woorden hier tik, hoor ik de berichten dat er inmiddels een lijkwagen op het plein staat in Apeldoorn.
Dit wordt een totaal andere Koninginnedag dan iemand zich had kunnen voorstellen.
Ik ben verbijsterd…

maandag 13 april 2009

zondag 12 april 2009

Pasen

Ze is bijna 23. En ze wil eieren zoeken. Elk jaar vergeet ik eieren te kopen en moet ik op het laatste moment nog zien dat ik ergens een zak grote chocolade-eieren vandaan tover, want die hebben ze niet bij mijn winkels aan de overkant. Gelukkig is Roosmarijn nog in Utrecht vrijdag. Zij moet nog de stad in en kan een zak eieren regelen.
Eerste paasdag is ze natuurlijk wakker voor ik de eieren in de tuin heb kunnen ‘verstoppen’, maar dat is al wel vaker gebeurd en dat vindt ze geen probleem. Ze kijkt niet eens meer verwachtingsvol de tuin in.
Ik douche, kleed me aan en stuur Merette naar boven om te douchen. Dat geeft mij de tijd om de eieren in de tuin te leggen. Ik help haar met haren drogen en aankleden en dan is ze klaar.

‘Eieren zoeken?’ vraagt ze. ‘Tuurlijk Merette, ga jij maar eieren zoeken.’
Roos is beneden en doet de tuindeur voor haar open. Ze ziet meteen een paar eieren liggen (ik leg ze altijd lukraak maar een beetje neer, dat interesseert haar helemaal niks; het gaat om het idee). Ze kijkt naar Roos en constateert: ‘Jaja, ikke douchen, mama eieren verstoppen!’ Hoezo heeft ze niet door wat er gebeurt…
Ze scharrelt een paar minuten door de tuin en heeft dan de eieren wel gevonden. Nu nog gourmetten en dan zijn de paasdagen wat Merette betreft weer helemaal geslaagd!

maandag 6 april 2009

Lente!

Niet veel tijd voor een uitgebreid verhaal, maar hier zeggen beelden meer dan 1000 woorden!
't Is lente...