Geen woorden

Ik ben erg van de woorden. En maar heel soms ben ik het eens met het gezegde: Een beeld zegt meer dan 1000 woorden....
Maar nu wel! Want zeg nou zelf: wat moet ik hier nou over vertellen?
Dit is puur, ongecompliceerd plezier!

Wat vindt Nederland?

Een paar weken geleden: Jack Spijkerman roept teams van drie personen op om mee te doen aan zijn nieuwe programma ‘Wat vindt Nederland?’ Melig roepen Roos en ik dat we daar vast heel goed in zijn en dat we ons maar eens op moeten geven.
Als we het op een zondagavond weer voorbij zien komen kruipen we achter de pc en geven ons op. We zijn anderhalf uur bezig met invullen…
De volgende dag belt Talpa: kunnen we woensdag komen voor een casting? We moeten wat schuiven, maar het lukt.
We moeten allerlei vragen invullen en ook vertellen wat we met het flinke geldbedrag gaan doen dat we kunnen winnen. Indonesië nog maar een keer met z’n allen. En dan ook nog even een leuk bedrag brengen bij ‘ons’ lepradorp.
Met z’n drieën moeten we vervolgens voor een camera bedenken wat de mening is van het Nederlandse volk over stellingen die we krijgen voorgelegd. Of we daarbij ook onze eigen mening moeten geven is niet heel duidelijk, maar we toeteren hem er af en toe wel tussen door.
Volgens Renate vinden ze ons hartstikke leuk, maar John de Mol himself moet het filmpje nog bekijken. Binnen twee weken krijgen we bericht.
Twee weken later worden we gebeld: ja, we waren hartstikke leuk. Maar… de meeste mensen durven toch niet echt een mening te geven voor de camera en dat is toch echt wel de bedoeling. Dus heeft meneer de Mol in al zijn wijsheid besloten dat hij het spelletje wel gaat spelen, maar met bekende Nederlanders. Of we wel een keer een uitzending willen bijwonen. Mogen we op de eerste rijen, dan kan Jack Spijkerman ons nog wat vragen…
Afgelopen zaterdag rijden we naar Weesp. Gelukkig wordt ons hier wel verteld wat er gaat gebeuren. We zitten inderdaad vooraan, niet vanwege onze geweldige casting, maar vanwege het feit dat Roos daar kaartjes voor krijgt. Als we zitten willen ze eigenlijk wel weer dat Renate en Merette naar achteren verhuizen: te veel jonge mensen op de eerste rijen. We schuiven onderling een beetje, maar blijven wel bij elkaar zitten. Merette wil ie Bekende Nederlanders echt niet van de achterste rij bekijken!
Dennis van der Geest is teamleider van team 1, samen met zijn vader en zijn broer. Het andere team wordt aangevoerd door Heleen van Royen. Brrr… daar heb ik nou hélemaal niks mee! Merette ook niet, maar dat is logisch. De familie van der Geest is veel interessanter: drie mannen, vlak voor je neus. Ze maakt snel contact, krijgt knipoogjes en een hand van Jack Spijkerman.
Het is een leuk programma, met soms heel verrassende meningen van het Nederlandse ‘volk’. Jack komt niet met vragen bij ons (zijn we toch niet leuk genoeg?) maar we amuseren ons prima. John de Mol is aanwezig en bemoeit zich nadrukkelijk met het programma, hij geeft aanwijzingen en lijkt behoorlijk streng.
Merette moedigt haar team fanatiek aan (voor de oplettende kijker is dat af en toe ook wel te zien), maar helaas: ze verliezen van de dames.
Als het afgelopen is wil Merette toch echt met Dennis van der Geest op de foto. Dat mag: met zijn broer en de beker erbij. Dan met Jack Spijkerman. Dat mag ook.
En dan…krijgt ze van Dennis van der Geest de beker die ze net gewonnen hebben. Mag ze meenemen. Ze is er even helemaal stil van. Echt waar? Echt waar.
Renate en Roos willen dan nog wel even proberen of Merette ook nog met de echte baas van Talpa op de foto mag. Geen probleem (nu zijn geld nog).
Met de beker in de hand loopt Merette mee naar de auto. Ze nestelt zich in het midden op de achterbank, de beker stijf vasthoudend. ‘Is-ie echt?’ vraagt ze voor alle zekerheid. ‘Ja hoor, hartstikke echt’, verzekeren we haar. ‘Ik heb nog nooit een beker gehad’, verzucht ze. ‘Maar nou wel!’
Hebben we toch gewonnen!