Halve Sara...

Een jaar of tien geleden gebeurde het af en toe dat in de buurt iemand 50 werd. Mijn toenmalige (bijna) pubers ergerden zich mateloos aan Sara of Abraham. Hoe burgerlijk kon je zijn.
Maar toen hun vader 50 werd zagen ze een aardig spandoek toch wel zitten. Hij vertrok ’s morgens naar zijn werk, zonder dat er iets te vinden was in de tuin en had al de hoop dat dat zo zou blijven. Mooi niet dus! Abraham en een spandoek met de uitdagende tekst: ‘Hoezee toeter drie keer voor René’ sierden ons huis. (Ik was die dag vrij en heb mij verbaasd over het aantal keren dat er werd getoeterd…) Gelukkig werd hij wel helemaal blij van de surpriseparty in de kroeg ’s avonds met veel lieve vrienden en collega’s.
Vorig jaar was het mijn beurt en ook toen hebben de dames zich uitgeleefd met Sara (waar ik op mijn werk ook al de hele dag naast had gezeten).
Dan wordt onze oudste 25. Ik krijg een mailtje van een vriendin van haar. Of we ‘s nachts om 12 uur aanwezig willen zijn voor bubbels en de onthulling van een spandoek. Het is – tot mijn stomme verbazing- in haar (superleuke) vriendenkring gebruikelijk om op deze manier de jarige kwarteeuwers te fêteren.



Nou houden wij wel van een feestje (en van bubbels) en dus staan we om middernacht in de ijskoude straat te proosten op de jarige en haar spandoek!
Dat had ik tien jaar geleden in elk geval nooit gedacht…