Als het vuur gedoofd is…

Het begint in februari 1997. Mijn vader ligt in het ziekenhuis met een gebroken heup en een gebroken hart. Na een heftige periode in Centrum ’45 in Oegstgeest waar hij ‘behandeld’ werd voor zijn oorlogstrauma’s zou hij in Deventer in een verpleeghuis gaan wonen. Alleen, zonder mijn moeder. Al op de eerste dag breekt hij zijn heup en komt in het ziekenhuis terecht.

Het komt niet meer goed: hij heeft de moed niet meer om allerlei nare behandelingen (waaronder een beenamputatie) te ondergaan en overlijdt begin februari.
Tijdens de doorwaakte nachten in die periode hoor ik op de radio met enige regelmaat een lied: ‘Als het vuur gedoofd is… van eh…ja, van wie eigenlijk. Ik kan het niet goed verstaan en niemand heeft ooit van de zangers gehoord.

Een paar weken na de begrafenis ga ik op zoek: bij de Free Record Shop. ‘Acda en De Munnik? Weet u dat zeker? Nee, nooit van gehoord!’ Maar na lang zoeken vindt de man in de winkel toch een cd die simpelweg Acda en De Munnik heeft. En waar het lied ‘Als het vuur gedoofd is’ op staat.
Ik reken af en ga naar huis. En ben fan vanaf die eerste cd: wat een heerlijke muziek!
De jaren die volgen koop ik zo ongeveer alle cd’s. Ga met Roos en Renate naar concerten op het Java-eiland, naar de Poema’s in de HMH en een aantal keren naar een theatertour in de Deventer Schouwburg. Net voor Renate in 2010 naar Oeganda vertrekt ook nog een keer in Apeldoorn.

Gisteravond, 22 november, zitten we op de eerste rij in Deventer. Voor het afscheidsconcert, want ze houden er mee op. Het is genoeg geweest na al die jaren. Renate is er niet bij, ze is (nog steeds) in Oeganda. Merette wil graag mee; zijn kent inmiddels ook heel veel van de liedjes. Bovendien staat Daan de Vos op het podium...

Het is genieten geblazen, een paar nieuwe nummers en natuurlijk aan het einde de overbekende hits. Gelukkig ook ‘Als het vuur gedoofd is’. Want dat blijft voor mij toch wel het meest bijzondere nummer van de heren!

En Merette? Die krijgt een knipoog. En een hand. En het plectrum van ‘Daan’.  Een gouden avond. Jammer dat het de laatste keer was…

 

Meer foto's op Facebook.