‘Weekendje’ Scheveningen

Het dreigt heel warm te worden. Omdat Merette ook vakantie heeft is dat een mooie gelegenheid om met haar het strand op te zoeken. Ik mail het Skotel in Scheveningen. Dat is het hotel dat hoort bij de internationale Hogere Hotelschool in Den Haag. Ik ben er eerder geweest (bij het 25-jarig ambtsjubileum van H.M. Koningin Beatrix waar ik voor was uitgenodigd) en het ligt heerlijk dicht bij het strand. Bovendien hebben ze daar een eigen parkeerplaats waar je voor het woeste bedrag van € 5 mag parkeren.
Helaas is er geen plaats op woensdag of donderdag, maar vrijdag is er wel een kamer. We boeken; al wordt er onweer voorspeld, we nemen de gok. Als het dan zaterdag niet zulk mooi weer is kunnen we naar Sealife en Madurodam toch?
Donderdag zijn de stranden in Nederland nauwelijks bereikbaar en overvol. Het ziet er niet aanlokkelijk uit en de verhalen over de eindeloze files stemmen ook niet vrolijk. Vroeg weg dus maar.
In Scheveningen is het allesbehalve druk op het strand; er zijn zelfs strandtenten die niet eens de moeite hebben genomen om de ligbedden uit te zetten. Wij wagen het erop. Echt heel zonnig wil het niet worden, het is al met al goed toeven op het strand. We drinken koffie, lunchen met een lekker broodje en natuurlijk gaan Merette en ik even zwemmen. Koud. Verder lezen en kleuren we ons de dag door. Heerlijk.
Aan het eind van de dag is René verbrand (hoezo smeren, er was toch bijna geen zon?) en heeft Merette een beetje kleur.
Er staat een lekker windje als we naar het hotel lopen om te gaan douchen. We horen dat het in de rest van Nederland niet te harden is van de hitte. Toch een goede keus gemaakt!
’s Avonds dineren we bij de Crazy Piano’s op de boulevard. Heerlijk eten en drinken en tout Scheveningen wandelt aan je voorbij. Geloof me, daar is heel wat te kijken!
Na het vuurwerk om tien uur wandelen we terug naar het Skotel, een tikje rozig van de verrukkelijke witte wijn en de glaasjes port.

De volgende dag is het – tegen alle verwachtingen in – prachtig weer. We gaan met de tram naar Madurodam. Onderweg proberen we Merette uit te leggen wat dat is Madurodam. Ze is er al wel eerder geweest, maar dat is lang geleden. We krijgen het niet uitgelegd, Madurodam is abstracter dan je op het eerste gezicht zou denken…
Het is er druk en we dwalen uitgebreid langs de huisjes, kerken en andere zaken. Merette vindt het leuk en herkent ook wel een aantal dingen. Hoogtepunt is de klompenfabriek uit Borne (nooit geweten dat er iets te beleven viel in Borne) waar ze – na het offeren van wel een hele euro – twee Delfts Blauwe klompjes uit een vrachtwagen mag vissen.

Na Madurodam gaan we naar Sealife: genieten van prachtige vissen en andere zeebeesten en –planten. We wandelen onder de haaien door tot groot plezier van Merette.
Het is inmiddels eind van de middag en nog steeds heerlijk weer. We besluiten nog maar een keer te gaan eten aan het strand, het is vakantie nietwaar? De prijzen op de menu’s van de strandtenten liggen een flink stuk hoger dan bij de Crazy Piano’s en uiteindelijk belanden we – tot groot plezier van het personeel – aan hetzelfde tafeltje op het volle terras. Niet meer echt aan de drank - want we moeten nog wel naar huis – maar wel heerlijk in het zonnetje genieten we van het eten.
Dan gaan we op huis aan. Net voorbij Amersfoort zien we in noordelijke richting een enorm donkere band bewolking dreigend boven de horizon hangen. In Deventer was het weer allesbehalve mooi: somber en benauwd.
Hebben wij even geboft!