Winterwonderland

Titel gejat van Kaco, maar een mooiere naam is er toch eigenlijk niet voor. Bij mij overigens geen geesten, gewoon mooie plaatjes.

Master of Science

Een gewone vrijdagmiddag. Ik ben op stap geweest voor een aantal dingen en kom met veel bloemen, fruit (was in de buurt van een markt) en prachtige winterfoto's thuis. Onderweg is een paar keer de telefoon gegaan, maar rijden en telefoneren is geen goede combinatie. Niet (alleen) omdat het - terecht - niet mag, maar ik kan het ook echt niet. Alles kan wachten tot ik thuis ben.
Thuisgekomen zie ik dat Renate een paar keer heeft gebeld: dan is er vast iets bijzonders. Ik bel terug en jawel: heel bijzonder! Een mailtje van haar afstudeerbegeleider dat ze zich vanaf vandaag (vrijdag 9 januari 2009) Master of Science mag noemen. Hoera!
We halen bloemen, trekken een fles bubbels uit de kast en rijden naar de Spoorstraat waar de kersverse sociologe - in pyamabroek, hoe anders! - in haar uppie nog een tikkeltje beduusd zit te wezen.
We blijven niet lang (lang genoeg om de bubbels soldaat te maken, dat wel!) want ze moet werken. Gewoon naar de schouwburg, naar haar studentenbaantje. Want je kan dan wel afgestudeerd zijn, maar er moet wel brood op de plank komen en afspraak is afspraak!

Het is koud in Nederland

Eindelijk winter! Ik hou van de wisselingen van de seizoenen en daarbij is de zomer in Nederland (te vochtig) bij mij niet bepaald mijn favoriete seizoen. Geef mij maar winter: ik ben dol op sneeuw en ijs.
Ok, ik schaats niet meer en ik ben zelfs niet op de fiets naar mijn werk gegaan deze twee dagen. Niet vanwege de kou, maar omdat ik toch een beetje huiverig ben voor een flinke valpartij. Dus neem ik met frisse tegenzin ’s morgens de bus (die altijd minstens een kwartier vertraging heeft, behalve de bus die een kwartier voor ik bij de halte sta hoorde te komen…) en laat mij ’s middags luxe ophalen door mijn echtgenoot die braaf voor taxichauffeur speelt.
Gistermorgen dan eindelijk een beetje sneeuw (waarom begon dat zondag met regen en ging ’s nachts pas over in sneeuw toen ik er niks van zag?) en bijbehorende plaatjes. Want zeg nou zelf: deze foto’s (speciaal voor Co in de slideshow...) zijn toch puur genieten?

Ik hoop op nog veel meer kou en sneeuw en ijs. En ja, ik weet dat het niet voor iedereen fijn is en soms heel lastig, maar net als iedereen heb ik – gelukkig – niets over het weer te zeggen. Dus geniet ik ervan als het zo uitkomt. (En ben ik blij als ik hoor dat Roosmarijn vanavond niet in Amersfoort hoeft te werken omdat ze slecht weer verwachten. Blij dat ze niet midden in de nacht (met ijzel en sneeuw in het vooruitzicht) terug hoeft naar Amersfoort. Dat dan wel weer.) Merette denkt daar overigen anders over: die is ervan overtuigd dat Helga, Erwin en Peter persoonlijk het weer regelen.
Ik hoop hier morgen terug te komen met meer foto’s!