Het kost even moeite om afscheid te nemen van het Lor In, maar we zitten toch keurig op tijd in de bus. Op weg naar onze laatste tempels op Java.
Alleen al de rit er naar toe en het uitzicht onderweg is meer dan de moeite waard. We rijden bergop en komen uiteindelijk op een punt waar onze grote bus niet meer verder kan en we moeten overstappen in een klein busje.
We zien theeplantages zo ver we kunnen kijken. Een grote zee van donkergroene blaadjes. Af en toe een kleurig plukje er tussen als er mensen aan het werk zijn.
Het stijgingspercentage van de weg is hoog (een bordje met het percentage is hier nog niet uitgevonden) en onderweg passeren we de nodige vrouwen met zware pakken op hun rug en op hun hoofd. Het leven is hier zwaar. Je blijft er overigens wel heel slank bij!
De tempels die we vandaag bezoeken liggen op de flank van de Gunung Lawu, die ruim 3200 meter hoog is. We beginnen met de hoogstgelegen tempel: Candi Ceto. Een vreemde mengeling van Hindoeïsme en Inca-invloeden en met schildpadden en vleermuizen. En veel, heel veel ‘vruchtbaarheidssymbolen’ en erotische plaatjes.
Tempel in de mist wordt hij ook wel genoemd, en dat klopt aardig, acht jaar geleden heeft Remco er nauwelijks iets kunnen zien. Vandaag is het prima weer.
Het is nog een hele klim naar het bovenste terras, maar absoluut de moeite waard.
Leuke bijkomstigheid is dat er nauwelijks toeristen zijn, deze tempels zijn blijkbaar niet bekend genoeg.
Met het kleine busje dalen we naar de Candi Sukuh. Bijzonder aan deze tempel is dat er een piramide staat. De piramide zou volgens archeologen in 1430 of daaromtrent gebouwd zijn. De architectuur is dezelfde als van de piramiden in Mexico en Guatemala.
Ook in Candi Sukuh vinden we de schilpadden die de wereld zouden dragen.
Candi Sukuh is een vruchtbaarheidstempel en dat is te zien. Werkelijk overal vind je fallussymbolen en mannelijke figuren die - in elk geval vanaf hun middel naar beneden – volkomen naakt zijn.
Albert heeft inmiddels meegekregen dat Merette blote mannen heel interessant vindt. Hij verkneukelt zich als we aan de voet van de tempel staan. ‘Wacht maar’, belooft hij ‘er staat boven een erg mooi beeld voor haar!’
We wandelen rustig naar boven. En ja, daar staat hij: een beeld zonder hoofd, maar met een enorme penis die omhoog reikt tot halverwege de kin van de beste man. Mijn oplettende dochter heeft maar een paar seconden nodig voor ze hem ziet. ‘Mama kijk! Piemel!!’ roept ze (soms is het heel fijn als niemand Nederlands verstaat). Tja, dat valt niet te ontkennen. Ze moet er erg om giechelen en wil het beeld graag nog even van dichtbij bekijken.
Wij amuseren ons ook een nog een tijdje met de afbeeldingen die aan de verbeelding niets te wensen overlaten.
Dan gaan we nog een keer met z’n achten op de foto. Vragen de chauffeur van het kleine busje of hij ons met z’n negenen (met Albert erbij) op de foto wil zetten. Dat wil hij. Met mijn camera is het geen probleem. Maar als Remco hem vraagt om met zijn spiegelreflex een rechtopstaande foto te nemen krijgen we een wonderlijk resultaat.
We dalen weer af naar het kleine busje en genieten nogmaals van het prachtige uitzicht vanaf deze gunung (berg).
Als we bij de grote bus aankomen blijkt er wel een kleine tegenvaller: we mogen de bergpas niet over en moeten terug naar Solo om van daaruit naar Malang te rijden. Daar komen we dan ook pas ’s avonds tegen een uur of negen aan in het inderdaad prachtige Tugu hotel. Er is een heuse vleugel voor ons gereserveerd, er liggen bloemetjes en een welkomstkaartje op ons bed en het restaurant is nog open. Hier vermaken we ons wel een paar dagen!
Meer foto's van Candi Ceto en Candi Sukuh.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten