Een aantal jaren heb ik in de fractie van GroenLinks meegedraaid als opvolger. Ik heb gezien hoe hard er wordt gewerkt door raadsleden en hoeveel tijd het kost om raadslid/opvolger te zijn. Soms krijg je wel drie of vier uitnodigingen voor dezelfde dag. Dan lukt het simpelweg niet om overal aanwezig te zijn, zeker als je weet dat bijna alle raadsleden – naast het raadslidmaatschap – ook een baan hebben. Dat is goed, want dat betekent dat raadsleden in de maatschappij staan, maar het beperkt wel in de mogelijkheden om op alle uitnodigingen in te gaan. Kom bij mij dus niet klagen over het feit dat ‘de politiek’ zich nooit laat zien en niet weet wat er in de samenleving gebeurt.
De politici denken er mogelijk anders over dan jij, maar het gros werkt heel hard en veel om te bereiken wat zij belangrijk vinden voor de stad.
Als blijkt dat mijn vrijwilligerswerk en het werken voor mijn tekstbureau niet kan worden gecombineerd met het opvolgerschap (ik kom altijd tijd te kort voor een aantal zaken) stop ik ermee. Ik blijf – heel zijdelings – betrokken bij de fractie, maar ben niet heel actief want ik wil vooral vrijwilligersactiviteiten niet inruilen voor mijn opvolgerschap en ik vind dat ook het opvolgerschap voldoende tijd en aandacht verdient.
Toch sta ik in 2010 weer op de lijst. Ditmaal op een verkiesbare plek. Ik ben ingegaan op een verzoek van de kandidatencommissie om te komen praten, praten kan immers altijd. Over de vraag of ik mij kandidaat wil stellen heb ik zorgvuldig nagedacht. Want als ik er voor ga, wil ik dat ook voor de volle 100% doen. Dat verdient Deventer, en zo zit ik ook in elkaar. Dat betekent dat – als ik in de gemeenteraad kom - mijn vrijwilligerswerk op een zeer laag pitje moet worden gezet, maar ook dat ik in de raad kan opkomen voor alles wat – als GroenLinkser – belangrijk vind voor onze prachtige gemeente.
Uiteindelijk en na rijp beraad is mijn antwoord een volmondig en van harte ‘ja’ geweest.
Ik wil heel erg graag de komende vier jaren in de gemeenteraad van Deventer mijn steentje bijdragen aan een sociaal en duurzaam Deventer. Ik wil een schakel zijn tussen de inwoners van Deventer en de politiek, met oog voor een duurzaam en economisch sterk Deventer. Tot mijn verrassing krijg ik van de kandidatencommissie plek twee toegewezen; een hele eer en waardering voor mijn kwaliteiten. De Algemene Ledenvergadering maakt een andere keuze wil een mensen hoger op de lijst als dank voor het werk dat ze de afgelopen jaren hebben verzet. Het is maar net welke keuze je maakt. Het wordt plek vier. Een kwetsbare plek, want na mij komen nog meer kandidaten die altijd veel voorkeurstemmen trekken.
Vol goede moed gaan we de verkiezingen in. We hebben zes zetels, als we die houden is er weer een behoorlijke fractie neer te zetten. Ik schrijf mee aan folders en begeleid het drukkersproces, ik verdiep me in de website zodat ik er teksten op kan zetten en voer campagne. Het zijn drukke weken die samenvallen met het vertrek van Renate naar Oeganda.
Woensdag 3 maart: vanwege de val van het zoveelste kabinet Balkenende is nauwelijks meer aandacht voor de lokale politiek; er gaat ongetwijfeld veel gestemd worden op landelijke thema’s. En een flink stuk rechtser dan de vorige keer.
Dat klopt. GroenLinks verliest in Deventer twee zetels (overigens tegen de landelijke trend in, maar dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat GL in 2004 ver boven het landelijk gemiddelde heeft gescoord en in de coalitierol zich duidelijk minder heeft geprofileerd).
Vier zetels is niet genoeg, want twee kandidaten na mij hebben veel voorkeurstemmen en de twee op de plaatsen een en twee hebben er vanzelfsprekend ook genoeg. Jammer dat het geen vijf of zes zetels zijn, dan had ik kunnen laten zien dat ik een waardevolle aanvulling ben voor de Deventer politiek. Ik was de uitdaging graag aangegaan!
Tja, soms lopen dingen anders. Gelukkig maar dat ik me niet hoef te vervelen…
