woensdag 3 juli 2013

Merette 27

Ze is bijna jarig. En heeft zich er inmiddels bij neergelegd dat ‘gewone’ verjaardagen tot het verleden behoren. Gewone verjaardagen zijn verjaardagen met de hele dag bezoek, taart en cadeautjes. Dat is – als je zussen de deur uit zijn en met hen ook langzamerhand alle kinderen van vrienden van je ouders – gewoon niet meer zo aan de orde.
Twee jaar geleden vieren we haar 25e verjaardag met een groot feest en een halve Sara. Een jaar geleden gaan we naar de musical De kleine zeemeermin. En hebben we nog een extra feestje in Oeganda met haar twee zussen.
Dit jaar weet ze het snel: ze wil naar de Efteling.
Dat is te regelen, want ze is op zondag jarig, dus dan is papa ook vrij. De Efteling is vanuit Leuven ook goed bereikbaar, dus Roosmarijn en Sander kunnen het feestje meevieren. Dat vertellen we Merette nog niet: dat blijft een verrassing.
Dan belt Roos: ze heeft die dag een personeelsuitje met de mensen van het restaurant waar ze werkt: De Kansel in Leuven. Ze gaan… naar de Efteling!! Dat scheelt haar en Sander een hoop gedoe met vervoer, zeker nu Station Den Bosch er een aantal weken uitligt.
Het wordt nog leuker als ze vertelt dat er voor de hele club (aanhang en kinderen mogen ook mee) een dinerbuffet is geregeld na sluitingstijd. En wij zijn van harte uitgenodigd!


We beginnen het verjaardagsfeest op vrijdag. Want de oma’s moeten natuurlijk wel meevieren. Vanwege een ander feestje op zaterdag, is daarvoor vrijdag de aangewezen dag. Dus wordt er lekker gekookt (lasagne, op verzoek van de jongedame) en zijn er cadeautjes. Omdat we zondag vroeg weg gaan, krijgt ze onze cadeautjes vast op zaterdag: heeft ze even de tijd om ervan te genieten.


Zondagmorgen zijn we om een uur of half elf bij de Efteling. Roos stuurt een berichtje dat het nog wel even duurt voor zij arriveren. Wij beginnen daarom in de Fata Morgana. Als klein meisje zat Merette met haar hoofd in mijn schoot in het bootje, ogen stijf dicht. Veel te eng. En nog steeds duikt ze even weg als er een onverwachte figuur tevoorschijn komt: het blijft een beetje griezelig.
Dan is het tijd voor koffie.


Roos en Sander zijn inmiddels gearriveerd en sluipen op ons jarig Jetje af,  dat niets, maar dan ook helemaal niets in de gaten heeft! Wat een verrassing als dan toch een van de zussen er is. Met vriend, én cadeautjes (ook van Renate).



We genieten van heel veel attracties: Droomvlucht, Piranha en Villa Volta. En jawel, met Roos durft ze best Joris en de draak, een nieuwe achtbaan. En ook wel in de Vogelrok. Natuurlijk mag de Carnaval niet ontbreken, zonder het vrolijke deuntje dat de hele dag niet meer uit je hoofd verdwijnt, is een dagje Efteling niet compleet.




We eindigen in een stralend zonnetje op een terras bij het grote restaurant. Alle collega’s van Roosmarijn zingen uit volle borst een ‘Happy Birthday’ voor Merette. Daar wordt ze heel verlegen van…


Daarna genieten we van een heerlijk buffet. Wat een verwennerij. Met heel veel dank aan Nicolaas en Mieke, eigenaren van De Kansel (een aanrader als je in Leuven lekker en betaalbaar uit eten wilt)!


Over een lege Efteling (bijzonder!) lopen we om een uur of acht terug naar de auto. Merette speelt onderweg nog even voor Holle Bolle Gijs… ‘Papier hier’.
Op de terugweg valt ze als een blok in slaap….

Meer foto's.

1 opmerking:

Colorful home zei

Ik snap helemaal dat je als je het ooit voor het zeggen had gehad dat chromosoompje dat down veroorzaak liever niet had gehad, maar ooooooh, wat lijkt het me genieten met zo'n heerlijke griet